تغيير چندين خيابان و معبر شهر تهران که در دستور کار شوراي شهر قرار گرفته است و بر سر آن جنجال هاي سياسي بوجود مي آوردند چه کمکي به حل مشکلات شهروندان تهراني که هر روز با مسائل بيشتري روبرو هستند، مي کند؟
به گزارش هفت چشمه به نقل از شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ اصلاح طلبان در شوراي شهر تهران بازهم با سياسي کاري در حال گذران امور هستند. اين درحالي است که نه شوراي شهر تهران جاي سياسي کاري است و نه اينکه فضاي مديريتي پايتخت با تمام مشکلات و پيچيدگي هاي که دارد و بحران کرونا نيز بر مصائب آن افزوده است، برمي تابد که به جز کار خدماتي و اجتماعي فرهنگي کار سياسي صرف از نوع جناحي صورت گيرد.
در اين راستا اصلاح طلبان بيشتر از هر موقع ديگري دست به تغيير سياسي نام خيابان ها و معابر شهر تهران مي زنند. در اين باره بازهم موضوع تغيير نام يکي از خيابان ها آنهم به نام «بازرگان» و «اعظم طالقاني» در دستور کار اين شورا قرار گرفته است.
جالب اينجاست که اين موضوع از سوي خود دولتمردان که همراستا با اصلاح طلبان هستند، مورد انتقاد قرار گرفته است. در همين رابطه، شهربانو اماني يکي از عضو شوراي شهر تهران، درباره دليل مخالفت فرماندار تهران با نامگذاري خيابان براي به نام بازرگان گفت: «جالب است که فرماندار در نامهاش نوشته که کسي بازرگان و اعظم طالقاني را نميشناسد در حالي که واي بر کساني که اعظم طالقاني و بازرگان را نميشناسند و برايمان جاي سؤال است که آيا کسي ميشود اين دو نفر را نشناسد.»
روزنامه اعتماد از اين فرصت براي ايجاد دوقطبي سياسي در جامعه استفاده کرده است و در مطلبي با عنوان «سانسور نام بازرگان» نوشت: « اين نخستين اعتراض فرمانداري تهران به نامگذاريهاي شوراي شهر تهران نبود. پيش از اين نيز فرمانداري در نامهاي به رييس شوراي شهر تهران خواسته بود شاخصهاي برتري انتخاب مرتضي مميز، اکبر رادي، احمد اقتداري و محمدعلي مجتهدي را براي نامگذاري معابر اعلام کند. هنوز هم مشخص نيست چرا با وجود مصوبه شوراي شهر تهران، خياباني به نام محمدرضا شجريان يا سيمين بهبهاني و فروغ فرخزاد نداريم. »
همين موضوع و اسامي که روزنامه اصلاح طلب ذکري از آنان برده است به ميزان سياسي کاري اصلاح طلبان شوراي شهر تهران حتي درانتخاب نام هنرمندان نيز بکاربرده اند نيز مشهود است.
روزنامه رسالت به همين سياسي کاري اصلاح طلبان شوراي شهر اشاره کرد و در مطلبي نوشت: «شهري که هر هفته، چند طرح بزرگ مانند درياچه خليجفارس، باغ پرندگان پل طبيعت، تونل و ايستگاه مترو در آن افتتاح ميشد و رکورددار افزايش سرانه فضاي سبز و سينما و تئاتر و مسجد و مرکز فرهنگي بود، شهري که براي نزديک به ۴۰۰ محلهاش سراي محله با پيگيري و پشتيباني جدي داير بود و مديريت محلي در شوراهاي محلات آن پياده شده بود، شهري که رينگ بزرگراهياش تقريبا کامل بود و از منظر کالبدي و زيبايي، نسبت به قبل متحول شده بود را تحويل گرفتند و آن را زمين سوخته ناميدند!»
اين روزنامه مي افزايد: «البته يک تفاوت ديگر هم هست در دوره گذشته بزرگراه و مرکز فرهنگي جديد ساخته ميشد و نامشان به شهداي بزرگ انقلاب اختصاص مييافت، اما در اين دوره چيز جديدي هم ساخته نميشود و مجبورند نام خيابانهاي موجود را به اسامي مورد نظرشان تغيير دهند. اين هم نوعي از سياست ورزي است: کاري نداريم پس نامها را تغيير ميدهيم!»
با اين حال بايد گفت که تغيير چندين خيابان و معبر شهر تهران که در دستور کار شوراي شهر قرار گرفته است و بر سر آن جنجال هاي سياسي بوجود مي آوردند چه کمکي به حل مشکلات شهروندان تهراني که هر روز با مسائل بيشتري روبرو هستند، مي کند؟ جالب اينجاست که حالا اعضاي شوراي شهر با اين نامگذاري هاي جناحي خود جنجال سياسي هم درست کرده و با آن موج سواري مي کنند.
انتهاي پيام/